czwartek, 4 sierpnia 2016

Kołnierz do czerwonej kurteczki.


Kołnierz który obiecałam do tej kurtki.

Ponieważ, nie miałam w kroju gotowego kołnierza, więc musiałam go sobie stworzyć.
Mam kilka książek do obliczeń kroju, ale nad nimi nie siedzę - ale czasami mi służą pomocą.
Kołnierz wyrysowany został z książki "Konstrukcja i modelowanie odzieży dziecięcej".





A teraz kolejność  konstrukcji kołnierza:
Wielkość kołnierza jest na wzrost 134 cm.




1.Długość kołnierza, którą bierzemy za podstawę kołnierza to -  1/2 obwodu podkroju 
szyi przodu i podkroju szyi tyłu ( pokazuje zdj. wyżej - zaznaczone linie na czerwono ).
Po wyrysowaniu mniej więcej na brudno góry przodu i tyłu sukienki - jest to 15 cm - 15,5 cm. Ponieważ kurtka jest większa w obwodach od sukienki, więc dodałam 1cm do podstawy -
( tj. 16,5 cm.).




2. (zdj.1).  K K1 - długość krzywej podkroju szyi + 0,3: 0,4 cm.  = 15 cm.  ( 16,5 cm )
  K K2 - wysokość podkroju = 2.5 cm.: 3,0 cm  ( 2 cm. ) łączymy łukiem punkty K2 i  K1 - linia wszycia kołnierza.
 K2 K3 - szerokość kołnierza na linii środka tyłu = 7,0 cm. : 8,0 cm.  ( 7 cm. )  - zamykamy rysowany prostokąt.
( zdj.2-obok).  K4 K5 = 8,0 : 10 cm.  ( 6,5 cm. )
K2 K6  wysokość stójki = 2,0 cm. : 2,5 cm. ( 2 cm. ) wykreślamy łukiem linię załamania kołnierza przez punkty; K6 i K1 (przerywana linia - gdy kołnierz wywijamy na leżący, to na tej linii on się
układa ).
K1 K7  szerokość kołnierza z przodu = 6,5 cm. : 7,5 cm.  ( 6,5 cm. ) wykreślamy łukiem linię zewnętrzną kołnierza przez punkty; K3 i K7.

To cały wyrysowany kołnierz. Ja zmieniłam szerokość kołnierza w tyle - mierzyłam go od przerywanej linii -  K6, a nie od K2 jak pokazane jest w książce i na drugim zdjęciu z góry posta.  
Więc łuk zewnętrzny kołnierza wychodzi poza wyrysowany prostokąt. Osiągnęłam jednakową szerokość kołnierza, po jego wywinięciu na kurtkę. Równicę pokazuje zdjęcie poniżej.
Zielona linia to zmniejszenie kołnierza, ale w końcu zdecydowałam się na cały wyliczony kołnierz według wypośrodkowanych liczb i wyszedł mi kołnierz nie za duży do całości kurtki.
( tak mi się wydaje - oceńcie sami).



Liczby w nawiasach, to moje wypośrodkowane liczby użyte w konstrukcji kołnierza.
W tej kurtce długość podkroju kołnierza to 1/2 podkroju szyi przodu i tyłu - ale  krótszy o 1,5 cm. od środka linii przodu. Jak popatrzycie na zdj. gotowej kurtki - brzegi kołnierza są oddalone nie co od samego środka - nie stykają się. Zależało mi, aby po rozpięciu kurtki kołnierz i klapa kurtki miały tą samą szerokość.
Uczono mnie, że kołnierz nie powinien być nigdy wdany do podkroju szyi w żadnej rzeczy.
Czyli nie powinien nigdy falować, marszczyć się  -  chyba że jest to zamierzone specjalnie.
Zanim wytnę kołnierz z materiału, zawsze sprawdzam papierowy krój z podkrojem danej rzeczy po przymiarce czy wszystko pasuje, inaczej zmniejszam lub zwiększam go ( na śr. tyłu kołnierza ).

Muszę was przeprosić, że pokazałam go tak późno. W burdzie 8/2016 r. jest ramoneska dla dzieci
w całości, prosta bez cięć. Ale za to z dodatkową bluzą, z czego na pewno ucieszą się dziewczynki jak im mamy uszyją. :) Szkoła tuż, tuż więc z pewnością wykroje z Burdy czy z Papavero przydadzą się szyjącym.
Pozdrawiam Was wszystkich Halina.

8 komentarzy:

  1. Kurtka ma bardzo ładny kolor...serdecznie pozdrawiam Halinko...

    OdpowiedzUsuń
  2. Bardzo ciekawy post. Kurtka prześliczna. Pozdrawiam serdecznie :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Dziękuję Jolu :)Staram się przekazać wiadomości wiarygodnie :)

    OdpowiedzUsuń
  4. Kurtka świetna i dobrze pokazałaś jak w prosty sposób można dodać coś od siebie do wykroju ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Dziękuję :) Po prostu potrzebowałam kołnierza, poszukałam w burdach, ale jakoś mi nie odpowiadały - więc przetestowałam kołnierz z książki.

    OdpowiedzUsuń
  6. Super wyszło i kurtka prześliczna.pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  7. Dziękuję :)Ważne, że podoba się właścicielce - pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń