Papaverowa spódnica.

W sumie trzecia spódnica tego wzoru.

Dawno skrojona i pozostawiona samej sobie w szafie.
Okazało się, że jeden materiał farbował nie mogłam go połączyć z drugim materiałem na żakiet, który
sobie wymyśliłam. Jedna testowa, druga bo farba nie trzymała, a trzecia do łączenia choć w sumie na koniec z efektu zadowolona nie jestem. I w ten sposób namnożyły mi się spódnice.
Materiał to bawełna z odrobiną lajkry. Kupiony z myślą o spodniach, ponieważ nie spodobał się -
to znalazłam inne przeznaczenie temu materiałowi. Dość sztywnawy, ale mam nadzieję,
że po kilku praniach zmięknie jak dżins. To zapewne spowoduje mięcie się materiału,
no ale cóż zrobić. Na co dzień powinna się sprawdzić. Nie ma to jak testować materiał na sobie.
Z pozostałej części została uszyta, także spódnica - ale krótka z kombinowanymi zakładkami
z przodu ale to już w innym poście.

Powyżej połączyłam z żakietem ze sztruksu, który szyłam wcześniej.

Na dole w wersji trochę elegantszej o ile tak można powiedzieć. Spódnica na podszewce,

z lekkim meszkiem po prawej stronie. Czy taki krój wyszczupla niskich?

Trochę pomięła mi się, stąd te kreski
na spódnicy. Pamiętam, że trochę źle ją się szyło-jakby hamował materiał.
Za to jest ciepła. Ponieważ w tej szarej dorobiłam kieszenie na zamek, na drobiazgi to- można
obejrzeć w folderze jak się je szyje
i wszycie zamka z tyłu.
Chyba utrudnioną wersją.
Jeśli popełniłam błąd w szyciu to mi powiedzcie, zawsze lepiej zapobiec
źle szytej odzieży (w tym wypadku-spódnicy).
Kto ma ochotę spróbować, może ten krój pobrać na Papavero.
Dobrze, że wcześniej zrobione zdjęcia, bo teraz byłyby z czerwonym nosem.
Niestety dopadły mnie wirusy. Ale Wam życzę, zdrowia z dala od  chorób.
Z Pozdrowieniami dla wszystkich - Halina.